تأثیر تمرین موازی بر غلظت iga، کورتیزول، dhea و نسبت dhea به کورتیزول بزاق در دختران غیر فعال

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر تمرین موازی برغلظت iga، کورتیزول، dhea و نسبت dhea به کورتیزول بزاق دختران غیر فعال بود. مواد و روش ها: 39 دانشجوی دختر غیر ورزشکار با میانگین سن 5/2±24 سال، قد 2/8±161 سانتی متر و توده ی بدن 61/14±8/56 کیلوگرم به صورت داوطلبانه و هدف مند انتخاب و به طور تصادفی در به چهار گروه شاهد (9 = تعداد)، تمرین استقامتی (10= تعداد)، تمرین قدرتی (10=تعداد) و تمرین موازی (10=تعداد) تقسیم شدند. برنامه ی استقامتی در هفته ی اول شامل دویدن با شدت 65% ضربان قلب بیشینه (mhr) به مدت 16 دقیقه بود که تا هفته ی هشتم به تدریج به 80% mhr و مدت 30 دقیقه رسید. برنامه ی تمرین قدرتی شامل اجرای حرکات پرس پا، پرس سینه، کشش زیر بغل و ساق پا بود که در هفته ی اول با 50% یک تکرار بیشینه (1rm) در دو نوبت با 10 تکرار اجرا شد. در هفته ی هشتم بار کار به 80% rm 1 در سه نوبت با 6 تکرار رسید. برنامه ی تمرین موازی ترکیب تمرین های دو گروه قدرتی و استقامتی در هر نوبت تمرین بود. 5 میلی لیتر بزاق تحریک نشده در زمان استراحت در سه مرحله ی پیش از آزمون، پایان هفته ی چهارم و?هفته ی هشتم فعالیت در ساعت 8 صبح جمع آوری شد. همه ی متغیر ها با استفاده از کیت های اختصاصی و به روش الایزا اندازه گیری شدند. یافته ها: تحلیل داده ها با روش آماری آنوا برای اندازه گیری های تکراری نشان داد پس از هفته ی چهارم و هشتم تمرین، گروه قدرتی?تفاوت معنی داری را با سه گروه دیگر?در متغیر هایiga، dhea و نسبت dhea به کورتیزول دارند. میزان کورتیزول گروه ها تغییر معنی داری نداشت (05/0p≥). همبستگی معنی داری بین iga و کورتیزول مشاهده نشد. نتیجه گیری: یافته های این پژوهش نشان داد تمرین قدرتی موجب افزایش غلظت iga بزاق به عنوان یکی از شاخص های ایمنی و افزایش dhea و نسبت dhea به کورتیزول بزاق به عنوان یکی از شاخص های افزایش وضعیت آنابولیک بدن در آزمودنی های مورد مطالعه می شود، در صورتی که انجام تمرین استقامتی پس از تمرین قدرتی در گروه موازی سبب تضعیف یافته های مثبت تمرین قدرتی به تنهایی شد.